Recensie: Schildpadden tot in het oneindige (John Green)

Hallo allemaal!

Bij kerstmis kreeg ik het boek Schildpadden tot in het oneindige van John Green cadeau van mijn ouders, maar nu pas vond ik de tijd om het te lezen. Ik heb het ineens gekoppeld aan een schooltaak, zo kond ik het nuttige aan het aangename koppelen!

Waarover gaat het boek?
Aza Holmes ziet er op het eerste gezicht een normale Amerikaanse tiener uit. Ze gaat naar school, heeft een eigen auto en spendeert heel wat tijd met haar beste vriendin Daisy. Binnen in haar hoofd is het echter heel anders. Als sinds haar jeugd heeft Aza een angststoornis dat leidt tot dwanggedachten.
Als Aza en Daisy het nieuws horen van een voortvluchtige miljardair (Russel Pickett), besluiten ze om op onderzoek uit te gaan. Aza kent immers de zoon van Russel Pickett, het zou wel eens makkelijk kunnen zijn om de beloofde beloning te verdienen! Uiteindelijk blijkt het toch iets moeilijker om de voortvluchtige miljardair te zoeken, maar zijn zoon Davis maakt verwarrende gevoelens los bij Aza…

img_6227

Toen ik het eerste hoofdstuk las, dacht ik eventjes: help, gaat dit boek enkel over de dwanggedachten van Aza gaan? Dat leek me helemaal niet zo interessant. Gelukkig veranderde dat al snel na het eerste hoofdstuk, toen kwam het verhaal op gang. En dat verhaal bleek leuk, vlot grappig en met een hoekje af te zijn, net zoals ik van John Green gewend ben! Wat schrijft die man toch heerlijk…

Dat verhaal begon als een detective, want Aza en Daisy gingen op zoek naar de vermiste miljardair. Dat element in het verhaal verdwijnt ook weer redelijk snel, omdat het onderzoek van de twee al snel vastloopt. Is dat erg? Nee. Het verhaal is heel afwisselend, met verschillende elementen, die het heel interessant maken.

De personages die John Green creëert, zijn geweldig. Aza is heel goed beschreven. We kunnen zo in haar hoofd kijken en leren bijna hoe het zou zijn om zelf een angststoornis te hebben. Ik vond het interessant om in haar hoofd te kunnen kijken…. Ik ga nog vaak aan dit boek denken. Ook Daisy en Davis zijn leuke personages, die toch zo hard van elkaar verschillen! De personages zorgen uiteindelijk voor een ontroerend verhaal, dat me een traantje heeft laten wegpinken.

Mijn eindoordeel? John Green heeft een fantastisch nieuw boek geschreven dat het wachten meer dan waard was. Ik kijk enorm uit naar het volgende boek dat we van deze schrijver kunnen lezen!

Zijn jullie ook fan van John Green?

Veel leesplezier!
x Samantha x

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Omhoog ↑