Hallo allemaal!
Waar ik liever niet kom ligt een beetje buiten mijn comfortzone, maar het maakte me wel heel erg nieuwsgierig. Doorgaans lees ik niet echt boeken waar reizen centraal staat, maar dat is dus wel het geval in dit boek! Heb ik een nieuw genre ontdekt? Of was het boek toch niet helemaal mijn ding?
Met dank aan Uitgeverij Vrijdag voor een recensie-exemplaar van het boek!
Waarover gaat het boek?
Caroline vertrekt met een rugzak naar Azië. Dat feit op zich is al heel bijzonder, want al jarenlang vertelde ze al haar vrienden dat backpacken helemaal niets voor haar was en dat ze niets van Azië moest weten. Haar eerste bestemming is Bangkok, de start van een buitengewone reis… Maar waarom maakt ze die reis nu eigenlijk?
De schrijfstijl van Liselotte Idema is heel speciaal! Zij schrijft op een ontspannende manier, met veel beschrijvingen. Soms gaat het ook over overbodige details, zo las ik bijvoorbeeld heel vaak dat Caroline van een flesje water dronk, dat ze diep ademhaalde of een sigaret opstak. Die vele beschrijvingen zorgen ervoor dat het tempo in het boek erg laag ligt, maar dat past op de een of andere manier wel bij de roman.
In het verhaal volgen we Caroline op reis door Azië. Het is geen roman vol spanning waarin je nagelbijtend toewerkt naar een ontknoping. We gaan als lezer mee op reis en ontdekken langzaam de Aziatische landen door de ogen van Caroline. Als je ervan houdt om al lezend te reizen, dan is dit boek misschien wel iets voor jou! Voor mij persoonlijk had er toch iets meer spanning in mogen zitten. Er zijn mysterieuze brieven die ze in haar rugzak meedraagt, maar daar wordt te weinig mee gedaan naar mijn smaak. En er zit ook geen ontknoping vast aan die brieven, wat ik jammer vind.
Caroline is aanvankelijk héél negatief over Azië. Ik schrok er wel van: het was eerst helemaal niet fijn om in Caroline haar hoofd te kruipen omdat ze zo negatief was. Gaandeweg veranderde haar beeld wel, maar toch vond ik het moeilijk om een band met Caroline op te bouwen na die moeizame start. Uiteindelijk begreep ik het ook wel een beetje waarom ze niet zo van Azië hield, maar toch bleef het ergens wrang.
Verder zit het boek vol wijze levenslessen, die zowel impliciet als expliciet vermeld worden door Caroline en andere personages. Die moraliserende ondertoon is iets waarvan je moet houden bij het lezen. Als je boeken zoals De alchemist van Paulo Coelho gelezen hebt, dan weet je precies over wat voor toon ik het heb (mijn recensie van dat boek kan je hier terugvinden).
Ik besluit dat Waar ik liever niet kom van Liselotte Idema een ontspannend en rustig verhaal is dat de lezer mee op reis neemt door Azië. Er is weinig spanning in het verhaal, het is eerder een roman om helemaal mee tot rust te komen. Waar ik liever niet kom is een boek dat ik niet op mijn persoonlijke favorietenplankje ga zetten, maar waarvan ik wel verwacht dat het heel wat lezers een rustgevende en plezierige leeservaring gaat geven.
Ben jij al eens in Azië geweest?
Veel leesplezier!
x Samantha x
Samantha's Boekenhoekje 