Hallo allemaal!
Ik ben helemaal verzot op mooie botanische tekeningen, dus toen ik het nieuwste boek over het leven van Jac. P. Thijsse zag verschijnen was ik onmiddellijk verliefd! Ik haalde hem uit de bib en vertel jullie graag wat ik ervan vond.
Waarover gaat het boek?
Jac. P. Thijsse (1865-1945) was een Nederlandse natuurkenner en voorvechter van de natuurbescherming in Nederland. Hij hield doorheen zijn leven verschillende natuurdagboeken bij, waarvan er in dit boek twee gepubliceerd werden. Daarnaast zijn ook heel wat botanische tekeningen in het boek opgenomen (die uit zijn gepubliceerd werk komen of zelfgemaakt zijn), net als een kort overzicht van zijn leven en enkele fragmenten uit gepubliceerd werk.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit van Jac. P. Thijsse had gehoord. Hij is een erg bekend figuur in Nederland, maar in België is hij niet zo bekend. Toch sprak het boek me meteen aan, ik was erg nieuwsgierig wat zo’n natuurdagboek precies zou inhouden.
Het boek bestaat uit verschillende delen. Als eerste zijn er enkele biografische stukken, waarin (in het kort) het leven van Jac. P. Thijsse uit de doeken wordt gedaan. Ik vond dat erg interessant, ik wist immers nog niet veel over hem! Zowel in het begin, midden als einde is er een biografisch gedeelte. Dat was perfect in balans met de andere delen.
Daarnaast heb je natuurlijk de natuurdagboeken zelf. Ik vond het heel ontspannend om te lezen. Hij vertelt op een verhalende manier over alle natuurwonderen die hij rond zich ziet op wandelingen. Zo kan je als lezer ook meekijken hoe de natuur er toen uitzag. Hoewel ik het erg fijn lezen vond, waren er ook wel wat nadelen. Zo gebruikt Jac. P. Thijsse heel wat Latijnse namen van planten en dieren, maar worden die niet altijd omgezet naar het Nederlands. Soms zijn er wel voetnoten met een vertaling, of een opmerkingen omdat er bijvoorbeeld een soortnaam verandert is doorheen de jaren, maar dat is niet consequent. Ik ken wel heel wat Latijnse namen van planten, maar ook niet alles natuurlijk. In het begin was ik veel aan het opzoeken, maar op den duur begon het wel vervelend te worden.
Ook veranderde zijn dagboek na een tijdje. Aanvankelijk is het heel beschrijvend en verhalend, maar hoe verder je in zijn dagboek komt, hoe meer het een opsomming wordt van de soorten die hij gezien heeft. Dat wordt ook gekaderd in het boek. Hij gebruikte later in zijn leven zijn dagboek voornamelijk als ‘kladversie’ om zich later te herinneren wat hij tegenkwam op de wandeling. Als hij dan een verhaal of artikel schreef, nam hij zijn notitieboek erbij. Ik begrijp ook wel waarom het aan dit boek werd toegevoegd, maar echt aangenaam leest dat deel van het boek niet.
Helemaal aan het einde zijn nog enkele artikels opgenomen die gepubliceerd werden in zijn natuurtijdschrift. Dat zijn dus de artikels waarvoor hij de notities in zijn dagboek gebruikte. Dat vond ik de allermooiste teksten van het boek. Jac. P. Thijsse had duidelijk een groot schrijftalent, met veel liefde voor de natuur.
De botanische tekeningen die doorheen het hele boek staan, zijn een echte meerwaarde. Zo komt alles wat Jac. P. Thijsse zag, nog meer tot leven. Alleen al voor die tekeningen is het boek de moeite waard!
Nu ga ik er eens op uit is een mooi eerbetoon aan het leven en het werk van Jac. P. Thijsse. De liefde voor de natuur spettert van de pagina’s en zijn dagboekfragmenten zijn ontspannend om te lezen. De latere dagboekfragmenten zijn iets mindere interessant om te lezen, maar dat wordt weer goedgemaakt door enkele gepubliceerde artikels van hem op te nemen in het boek.
Lees jij graag natuurboeken?
Veel leesplezier!
x Samantha x
Samantha's Boekenhoekje 