Hallo allemaal!
Een boek waarin de natuur centraal staat: dat is meestal iets voor mij! Dat dacht Elke dag boeken ook toen ze dit boek uitbrachten, want ze waren zo lief om mij een recensie-exemplaar op te sturen. In dit bericht vertel ik jullie graag wat ik van het boek vond!
Waarover gaat het boek?
Nina Burton erft een zomerhuisje op het Zweedse platteland. Er is nog heel wat renovatiewerk, dus brengt ze er regelmatig wat tijd door. Al snel merkt ze dat ze helemaal niet alleen is in haar huisje, maar dat ze omringd wordt door verschillende dieren en planten die voor erg veel leven zorgen. In Levensmuren vertelt ze wat ze ziet en vertelt ze ook heel wat anekdotes over de verschillende soorten die ze tegenkomt.
Het boek is opgedeeld in 7 hoofdstukken. Elk hoofdstuk focust min of meer op één groep dieren of planten (bv. vogels, bijen, mieren…), waarover Nina Burton dan uitgebreid vertelt. Ik zeg min of meer omdat het niet alléén over die groep dieren gaat in dat hoofdstuk, maar dat die groep dan wel heel vaak terugkomt in dat hoofdstuk. Wat ze vertelt is heel variabel: van haar eigen ervaringen met die dieren of planten, tot wetenschappelijke feiten maar ook filosofische bedenkingen krijgen een plaats.
Nina Burton heeft een heel aangename manier van vertellen. Vaak start ze vanuit observaties in haar zomerhuis, maar daarna kon ze je zo heerlijk meenemen in haar gedachten en in haar kennis over de natuur. Haar boek is non-fictie, maar haar schrijfstijl laat het aanvoelen alsof je fictie aan het lezen bent, alsof ze je gewoon leuke verhalen aan het vertellen is. Als je een ontspannend boek zoekt, ben je bij Levensmuren zeker aan het juiste adres!
Toch zijn alle weetjes die ze vertelt zeker niet uit de lucht geplukt: Nina Burton heeft achteraan in het boek een literatuurlijst toegevoegd waarin ze per hoofdstuk haar bronnen weergeeft. Dat vind ik erg goed! Zo kan je nog verder onderzoek gaan doen als je zou willen en bovendien geeft het ook aan dat die weetjes wel echt kloppen.
Het enige wat ik persoonlijk miste in het boek, is structuur. Nina Burton vertelt, en blijft vertellen terwijl ze haar eigen gedachten volgt. Ik vond dat soms moeilijk: ik heb liever een duidelijke structuur (bijvoorbeeld met tussentitels en kortere hoofdstukken) als ik non-fictie lees. Dat zorgde ervoor dat ik niet altijd helemaal ‘mee’ was, of dat mijn gedachten aan het afdwalen waren. Ik ben er heel zeker van dat Nina Burton dit zo bedoeld heeft en dat er heel veel lezers deze vorm van vertellen geweldig gaan vinden, het was gewoon niet 100 % mijn ding.
Levensmuren van Nina Burton is een ontspannend boek boordevol anekdotes en weetjes over de natuur.
Zou jij graag een zomerhuisje hebben?
Veel leesplezier!
x Samantha x
Samantha's Boekenhoekje 