Recensie: Portret van de zomer (Jelle Havermans)

Hallo allemaal!

Ik had Portret van de zomer al lang op mijn radar staan. In de catalogus en op de website staat dat dit boek een aanrader is voor fans van Sally Rooney, en als grote fan (zie hier) heb je me dan helemaal verleid. Het lag al een tijdje in mijn boekenkast, maar het was nog niet gelukt om het te lezen… Tot ik op vakantie ging! Dit klonk als het ultieme zomerboek dus ik nam het (gelukkig) mee op vakantie!

Waarover gaat het boek?
Rafael is net afgestudeerd als fotograaf en knoopt de eindjes aan elkaar door analoge foto’s te maken op feestjes. Hij ziet al zijn vrienden rond zich een job nemen, zich settelen, maar Rafael wil iets anders. Hij weet alleen nog niet niet goed wat. Op één van die feestjes ontmoet hij Noa en hij is meteen door haar in de ban. Noa zal zijn leven helemaal op zijn kop zetten.

Ik nam Portret van de zomer mee op vakantie (want het ziet er toch uit als een heerlijk vakantieboek?), en ik las het in één ruk uit. Het boek was helemaal mijn ding!

De schrijfstijl van Jelle Havermans is héél vlot. Rafael is een aangenaam personage om over te lezen en samen met hem vlieg je door het verhaal. Het hele verhaal is geschreven door zijn ogen en samen met hem ontmoet je Noa, en al snel hebben ze een relatie en verandert die relatie naar een open relatie (dit vind ik geen spoiler want het gebeurt vrij snel in het boek). Het was voor mij lang geleden dat ik een boek gelezen had waarin een open relatie het onderwerp was en ik vond het heel erg interessant. Rafael vertelt over al zijn gevoelens die bij deze relatie komt kijken en is heel open naar de lezer toe. Ik vind dat je uit elke relatie in een boek kan leren en het is nog extra interessant als de relatie zo’n bijzondere vorm heeft.

Wat ik nog erg leuk vond, is dat er veel verwijzingen inzitten naar films en boeken. Als er dan boeken of films bijzitten die je zelf gelezen of gezien hebt, is het nog eens extra leuk. Ik had dat bijvoorbeeld toen er een quote voorbij kwam uit een boek van Haruki Murakami (waarvan ik al meerdere boeken verslonden heb, waaronder 1q84 en De moord op Commendatore). Ik vind dat soort verwijzingen altijd een meerwaarde, zo ook in Portret van de zomer!

Tot slot wil ik jullie nog (spoilervrij!) vertellen over het laatste deel van het boek. Daarin zat een twist die ik niet zag aankomen en die het hele boek in vraag stelt. Het boek liet me dus stevig nadenken, ik vond het heel sterk gedaan. Het boek boeide met andere woorden van begin tot einde!

Portret van de zomer van Jelle Havermans is een vlot leesbaar boek waarin Rafael samen met Noa de vormen van een open relatie ontdekt. Ik vind het boek een aanrader!

Las jij al eens een boek waarin een open relatie voorkwam?

Veel leesplezier!
x Samantha x

Een gedachte over “Recensie: Portret van de zomer (Jelle Havermans)

Voeg uw reactie toe

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑